Het is de interactie van het onbewuste en bewuste denken daar waar psychosomatische stoornissen ontstaan. Een voortdurende strijd - dualiteit - tussen de twee delen van de hersenen is een reden voor psychosomatische aandoeningen. Soms heerst de rede, het bewuste brein en op andere moment domineert het meer kinderachtige deel, het onbewuste brein. Lees hier meer over bewust & onbewustzijn.

Freud definieerde drie componenten binnen de menselijke geest: de id, het ego en het superego. De aard van de id - zijn kracht, zijn karakteristiek, zijn emotionele samenstelling - staat centraal in elk begrip van hoe de mind-body werkt.

• De evolutionaire kern, en daarmee vaak benoemd het fundamentele zelf, van de persoon.
• Het zgn. 'oude brein, de primitieve kinderlijke hersenen
• Het bevindt zich alleen in het onbewuste brein
• Dit deel is volledig narcistisch, onverantwoordelijk en afhankelijk en heeft elementen van geweld, lust en obsceen gedrag
• Het kan de druk niet weerstaan om 'goed of perfect te zijn', of om voor anderen te zorgen en reageert met woede op de druk van de verantwoordelijke geest.

• Darwin's perspectief was dat het ego uit de id is geëvolueerd om het te redden van het uitsterven van minder fortune evolutionaire neven. Dit is dus het later ontwikkelde deel van het brein om de overlevingskansen te vergroten
• De kapitein, de chief executive, de beslisser van de geest;
• Het ego interpreteert de wereld voor het id en beschermt het tegen die wereld. Het moet daarom rationeel, logisch en bewust van de tijd zijn.
• We zijn ons bewust van veel, maar niet alle, mentale activiteiten die verband houden met deze componenten van het brein. Het bevindt zich zowel de bewuste als de onbewuste gebieden van de geest

• Dit is net zoals het ego het later ontwikkelde deel van het brein om de overlevingskansen te vergroten
• Het is het morele, verantwoordelijke, ethische element van de psyche;
• Het staat erop dat je niet alleen moet overleven, maar dat je moet overleven als een succesvol individu. Je moet perfect en goed zijn!
• Ook hier zijn we ons bewust van veel, maar niet alle, mentale activiteiten die hiermee verband houden. Het superego bevindt zich zowel de bewuste als de onbewuste gebieden van de geest

Niet alleen worden onderdrukte indrukken en wenselijke impulsen bewaard zonder verandering in het ID, maar zo ook worden emoties gegenereerd in het onbewuste. Vandaar dat de onbewuste woede die wordt opgewekt in de geest van een kind, vaak levend en even intens is als hij/zij veertig is als op de dag dat het plaatsvond. 
Veel onderdrukte gevoelens en impulsen kunnen eenvoudig niet tot bewustzijn worden gebracht. Het is alsof woede, narcisme, verdriet en gevoelens van afhankelijkheid of minderwaardigheid permanente bewoners van het onbewuste zijn.

Het ego beslist over de beschermende strategie van onderdrukken, die vervolgens wordt versterkt door psychosomatische symptomen (TMS). Het doel van het onderdrukken is om het individu te beschermen, om te voorkomen dat de pijnlijke, gevaarlijke gevoelens tot bewustzijn komen en een nog groter leed veroorzaken. Het is niet om te straffen, maar om de bewuste geest af te leiden en daarom om het proces van onderdrukking te ondersteunen.
 Het superego stimuleert onbewuste woede door te streven naar perfectionisme en ‘het goed willen doen’ en past bij het idee van onderdrukking als bescherming tegen gevoelens die gevaarlijk zijn.

De beslisser in ons brein - het ego - moet de situatie inschatten, omdat het de productie van lichamelijke symptomen automatisch stimuleert, zonder goedkeuring van de denkende geest te vragen. Het proces omzeilt het intellect volledig.

De staat van angst, die door het individu als een psychologische malaise wordt ervaren, is een reactie op wat onderdrukt wordt, gecreëerd door het ego als een afleiding. Net zoals het depressie en fysieke pijn creëert voor hetzelfde doel. Angst is een equivalent van pijn en depressie. Het is ook bedoeld om de onderdrukking te ondersteunen. Waar de patiënt bang voor is, is niet een externe, maar een interne situatie van malaise en gevaar - pijnlijke gevoelens en woede. De patiënt is zich niet bewust van deze gevoelens. De angst zweeft vrij rond.

bron 1: Sarno, The Divided Mind